ผมขอแนะนำวงนักร้องนักดนตรีรุ่นใหญ่ ที่เกิดจากการรวมตัวของศิลปินเดี่ยว 4 คน ผู้ล้วนมีผลงานโดดเด่นติดต่อกัน เป็นที่รู้จักดีทั้งในและนอกวงการเพลงคันทรี่มากว่า 20 ปี และเมื่อรวมตัวกันแล้ว ก็ไม่ได้ร้องแต่เพลงเดิมๆของพวกตน แต่ได้ร่วมกันผลิตผลงานเพลงใหม่ออกมาฮิตติดตลาดอีกหลายเพลง ต่อเนื่องกันมานานอีกร่วม 10 ปี
นับเป็นครั้งแรกและครั้งเดียว
ที่เคยมีปรากฏการณ์แบบนี้ครับ
ด้วยว่าแต่ละคน ล้วนมีความเก๋าพอๆกัน จึงบอกได้ไม่ถนัดครับว่าใครเป็นหัวหน้าวง แต่ผู้ริเริ่มตั้งวงก็คือ วิลลี่ เนลสัน เจ้าของเสียงแบๆขึ้นจมูก แบบลูกแพะเสียงใส และชอบไว้ผมยาวผูกผ้าคาดผมเป็นเอกลักษณ์ ร่วมกับ เวย์ล่อน เจนนิ่งส์ เพื่อนสนิทผู้มีเสียงห้าวทุ้มลุ่มลึก เคยออกอัลบั้มด้วยกันมาก่อนตั้งแต่ช่วงปลายยุค 70’s
คนที่สาม เป็นผู้อาวุโสที่สุด ชอบแต่งชุดสีดำ กับมีเสียงต่ำสั่นเครือแต่กังวานวังเวงเป็นเอกลักษณ์ ใช่ครับเขาคือ จอห์นนี่ แค็ช ผู้โด่งดังมาตั้งแต่ปลายยุค 50’s ในบ้านเรามีผู้ใหญ่รุ่นๆพ่อรุ่นๆปู่หลายท่านรู้จักกันดี
ส่วนคนสุดท้าย เป็นน้องเล็กผู้อ่อนอาวุโสกว่าเพื่อน แต่คงได้รับความเอ็นดูจากพี่ๆให้เข้ามาร่วมแจมเสริมกำลังด้วย นั่นคือ คริส คริสโตเฟอร์สัน หลายท่านคงจำเขาได้จากหนังเรื่อง Convoy สิงห์ 18 ล้อ นะครับ
ด้วยว่าแต่ละคน ล้วนมีความเก๋าพอๆกัน จึงบอกได้ไม่ถนัดครับว่าใครเป็นหัวหน้าวง แต่ผู้ริเริ่มตั้งวงก็คือ วิลลี่ เนลสัน เจ้าของเสียงแบๆขึ้นจมูก แบบลูกแพะเสียงใส และชอบไว้ผมยาวผูกผ้าคาดผมเป็นเอกลักษณ์ ร่วมกับ เวย์ล่อน เจนนิ่งส์ เพื่อนสนิทผู้มีเสียงห้าวทุ้มลุ่มลึก เคยออกอัลบั้มด้วยกันมาก่อนตั้งแต่ช่วงปลายยุค 70’s
คนที่สาม เป็นผู้อาวุโสที่สุด ชอบแต่งชุดสีดำ กับมีเสียงต่ำสั่นเครือแต่กังวานวังเวงเป็นเอกลักษณ์ ใช่ครับเขาคือ จอห์นนี่ แค็ช ผู้โด่งดังมาตั้งแต่ปลายยุค 50’s ในบ้านเรามีผู้ใหญ่รุ่นๆพ่อรุ่นๆปู่หลายท่านรู้จักกันดี
ส่วนคนสุดท้าย เป็นน้องเล็กผู้อ่อนอาวุโสกว่าเพื่อน แต่คงได้รับความเอ็นดูจากพี่ๆให้เข้ามาร่วมแจมเสริมกำลังด้วย นั่นคือ คริส คริสโตเฟอร์สัน หลายท่านคงจำเขาได้จากหนังเรื่อง Convoy สิงห์ 18 ล้อ นะครับ
แนวเพลงของแต่ละคนก่อนมารวมตัวกันนั้น ล้วนมีความเป็นลูกทุ่งตะวันตกแท้ๆ คือ ท่วงทำนองหลักง่ายๆ เพียงท่อนสองท่อนไม่ยืดยาวนัก เนื้อเพลงใช้คำค่อนข้างตรงไปตรงมา ออกโผงผางบ้างบางครั้ง แต่จริงใจ และเต็มไปด้วยจิตวิญญาณของความรักอิสระเสรี
เมื่อทุกคนมาเล่นด้วยกัน จึงกลมกลืนกันอย่างสนิท ไม่ปรากฏความแปลแยกเหลื่อมล้ำใดๆ มีแต่จะเสริมอารมณ์และความหนักแน่นซึ่งกันและกัน ให้ผู้ชมผู้ฟังได้รับความมันยิ่งๆขึ้นไปอีก
นอกจากนี้ เรายังจะได้เห็นอากัปกริยาของแต่ละคนบนเวที ที่แสดงออกถึงการยอมรับในความสามารถซึ่งกันและกัน และความสนิทสนมกลมเกลียวสามัคคีกัน ที่จะสร้างสรรค์ผลงานให้ดีที่สุดด้วย
ในดีวีดีชุด The Highwaymen – On The Road Again เป็นบันทึกการแสดงสด ตัดตอนมาเฉพาะเพลงฮิตในอดีตของแต่ละคน บางเพลงก็ยังคงฮิตอยู่ในบ้านเรา หาร้องได้ตามร้านคาราโอเกะทั่วไป อย่างเพลง Always On My Mind เป็นต้น
อีกเพลงหนึ่ง หากท่านเคยเป็นแฟนภาพยนตร์โทรทัศน์ทางช่อง 3 เรื่อง Dukes of Hazzard เมื่อหลายๆปีก่อน (เพิ่งทำใหม่เป็นหนังโรงเมื่อเร็วๆนี้) และยังจำเพลงไตเติ้ลได้ ก็จะได้เห็นเจ้าของเพลงนี้ เล่นให้ฟังด้วยตนเอง
ส่วนอีก 15 เพลงที่เหลือ ก็ล้วนเป็นเพลงมีอันดับ ที่ยังคงไว้ซึ่งความไพเราะ และเข้าถึงอารมณ์ผู้ฟังมาทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าจะเป็นสไตล์เศร้า ซาบซึ้งกินใจ หรือสนุกสนาน หรือจะเพียงแค่ฟังเล่นเฉยๆก็ติดหูได้ไม่ยาก เพราะเคยฮิตติดท็อปเท็นมาแล้วทั้งสิ้น
ผมขอยกตัวอย่างเฉพาะเพลงโปรดของตัวเองนะครับ ได้แก่ Ghost Riders in the Sky, Crazy, Folsom Prison Blues, Mamas Don’t Let Your Babies Grow up To Be Cowboys, Big River รวมทั้งเพลงเปิดและปิดรายการประจำวง คือ Highwayman และ On The Road Again เป็นต้น
น่าเสียดาย ที่บันทึกการแสดงสดอีกชุดหนึ่งคือ The Highwaymen – Live! ที่มีถึง 25 เพลงโดยไม่มีการตัดทอนเพลงรุ่นใหม่ๆออกนั้น ยังมีแต่เวอร์ชั่นวิดีโอเทป ซึ่งก็ขาดตลาดไปนานแล้ว โดยยังไม่ยอมทำใหม่เป็นแผ่นออกมาเสียที แต่หากท่านสนใจจริง แผ่นซีดีเพลงยังพอหาในบ้านเราได้ครับ หลายๆเพลงน่าฟังมาก เช่น Silver Stallion, The Last Cowboy Song และ Desperados Waiting for the Train เป็นต้น
ความโด่งดังของวง The Highwaymen นี้ถึงขั้นที่ว่า เมื่อปี ค.ศ.1986 มีการนำภาพยนตร์คาวบอยคลาสสิค เรื่อง Stagecoach มาสร้างใหม่สำหรับฉายทางโทรทัศน์ โดยมีนักร้องนักดนตรีสี่คนนี้เป็นดาราแสดงนำ ถือเป็นการพบกันครั้งประวัติศาสตร์ ของวงการหนังคาวบอยและเพลงคันทรี่ทีเดียว
ผลหรือครับ เอ่อ...เอาแค่บอกว่า... บางทีพรสวรรค์ของการเป็นนักร้องกับการเป็นดาราหนัง ก็ไม่ได้มาด้วยกันเสมอไปนะครับ
The Highwaymen เคยมาเปิดการแสดงที่กรุงเทพฯ เมื่อปี พ.ศ. 2538 ซึ่งผมก็มีโอกาสได้ไปชมด้วยครับ ประทับใจไม่ผิดหวังจริงๆ
เสียดายที่เวลานี้ สมาชิกคนสำคัญของวงสองคน คือ เวย์ล่อน เจนนิ่งส์ และ จอห์นนี่ แค็ช ได้อำลาจากโลกนี้ไปเสียแล้ว เราจึงไม่มีโอกาสที่จะได้รับฟังผลงานใหม่ๆอีก (รายหลังมีผู้นำประวัติชีวิตไปทำภาพยนตร์เรียบร้อยแล้วครับ)
เวลามีผู้ตกข่าว หรือยังไม่รู้ สงสัยว่าวง The Highwaymen นี้คือใคร พวกแฟนๆมักจะตอบแบบย่อๆว่า “เวย์ล่อน วิลลี่ จอห์นนี่ และคริส”
ผมเลยคิดเล่นๆบ้างว่า บ้านเราน่าจะมีการรวมตัวลักษณะนี้บ้าง เช่น “หงา แอ๊ด พงศ์สิทธิ และกุ้ง” อะไรทำนองนี้ หรือถ้าเป็นยุคก่อนก็น่าจะเป็น “ชาย ทูล ไวพจน์ และเป้า”
หากมีจริง ก็คงจะยิ่งใหญ่ น่าดูน่าฟังไม่น้อยเหมือนกันนะครับ
มาร์แชลต่อศักดิ์
มกราคม
2550
